Jacques Brel


mon plat pays

mijn vlakke land


Avec la Mer du Nord pour dernier terrain vague
et des vagues de dunes pour arrêter les vagues
et de vagues rochers que les marées dépassent
et qui ont à jamais le cœur à marée basse
avec infiniment de brumes à venir
avec le vent d'Ouest, écoutez-le tenir
Le Plat Pays qui est le mien

Avec des cathédrales pour uniques montagnes
et de noirs clochers comme mâts de cocagne
où des diables en pierre décrochent les nuages
avec le fil des jours pour unique voyage
et des chemins de pluie pour unique bonsoir
avec le vent de l'Est, écoutez-le vouloir
Le Plat Pays qui est le mien

Avec un ciel si bas qu'un canal s'est perdu
avec un ciel si bas qu'il fait l'humilité
avec un ciel si gris qu'un canal s'est pendu
avec un ciel si gris qu'il faut lui pardonner
avec le vent du Nord qui vient s'écarteler
avec le vent du Nord, écoutez-le craquer
Le Plat Pays qui est le mien

Avec de l'Italie qui descendrait l'Escaut
avec Frida la Blonde quand elle devient Margot
quand les fils de novembre nous reviennent en mai
quand la plaine est fumante et tremble sous juillet
quand le vent est au rire, quand le vent est au blé
quand le vent est au Sud, écoutez-le chanter
Le Plat Pays qui est le mien


Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
en witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen
wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
en over dijk en duin de grijze nevel valt
wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
en natte westenwinden gieren van venijn
Dan vecht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken
op dak en torenspits van hemelhoge kerken
die in dit vlakke land de enige bergen zijn
wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn
wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
en bolle oostenwind het land nog vlakker slaat
Dan wacht mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de lage lucht vlak over 't water scheert
wanneer de lage lucht ons nederigheid leert
wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is
wanneer de lage lucht er vaal als keileem is
wanneer de noordenwind de vlakte vierendeelt
wanneer de noordenwind er onze adem steelt
Dan kraakt mijn land, mijn vlakke land

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
en elke Vlaamse vrouw flaneert in zon-japon
wanneer de eerste spin zijn lentewebben weeft
of dampende het veld in juli-zonlicht beeft
wanneer de zuidenwind er schatert door het graan
wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan
Dan juicht mijn land, mijn vlakke land


'Franstalige Vlaming'
chansonnier - componist - tekstschrijver - acteur
(8/04/1929 (Schaarbeek) - 9/10/1978 (Bobigny))

'Mannen die nooit wenen, léven niet'
'Mannen lachen om hun tranen te trainen'