Bloedgroep bepalender voor gezondheid dan gedacht... Ik had het ergens, ik weet niet meer in welk artikel precies, gelezen: dat de spijsvertering van wie volgens zijn bloedgroep eet er beduidend beter van wordt, dat men minder verhangen is naar tussendoortjes, dat die vervelende after dinner dip geheel kan verdwijnen...
Iets in verband met die dip intrigeerde mij. Hoe in het pand waar wij resideren al enige tijd kort na de middag telkens weer een opvallende stilte intreedt, alsof er buiten mijn weten is afgesproken om na de noen een algemene platte rust in te voeren. Omdat ik daar vooralsnog zelf niet aan toegeef, vind ik het niet meer dan billijk om van mijn kant andermans middagnapje met de grootste zorg te respecteren. Daartoe draai ik dagelijks, na het één uur bulletin, het volume van de radio stiller en probeer ik bij het vullen van de afwasautomaat onnodig kabaal met bestek en borden tot een minimum te beperken.

Dat ik me niet gewonnen geef...  Wie het gevecht aangaat geeft immers te kennen dat hij vooralsnog weigert de handdoek in de ring te gooien, zichzelf voorhoudend het te kunnen halen van de tegenstander, in casu het ouder worden, de voortschrijdende aftakeling, de onverhoeds naderende zwarte vogel... Dat deze ijdele gedachte des mensen is en derhalve van alle tijden moge eens te meer blijken uit een van die stichtende vertellingen van de hand van Homeros, vermaarde Griekse dichter. Daarin verhaalt hij, ruim 700 jaar vóór onze jaartelling(!), over een zekere Tithonos, die werd ontvoerd door Eos, gevleugelde godin van de Dageraad. Omdat zij al bij hun eerste ontmoeting meteen tot over haar goddelijke oren verliefd was geworden op deze koningszoon en ze vurig hoopte voor altijd in zijn gezelschap te kunnen vertoeven, smeekte ze de oppergod Zeus om haar prins onsterfelijk te maken. En zo geschiedde: haar grote liefde ontving het eeuwige leven. Alleen, hoe dom toch, was ze vergeten te vragen of haar teerbeminde bovendien van een eeuwigdurende jeugd zou mogen genieten. Omdat Zeus niet had willen ingaan op dit tweede verzoek moest de godin lijdzaam toezien hoe haar prachtige prins mettertijd verschrompelde tot een oud grijs mannetje dat allengs in niets nog leek op die viriele vent, waarop ze ooit verliefd was geworden...

     De bloedgroep dus en diens vermeende invloed op de gezondheid, het bracht mij na het lezen van hoger vermeld artikel automatisch bij dé vraag met welk bloed mijn lieve ouders mij bij mijn verwekking hadden begiftigd. Was het A, B, AB , O..? Dat één of hoogstens twee letters zouden volstaan om, in combinatie met een aangepast voedingspatroon - in het artikel was er sprake geweest van het consumeren, in mindere of meerdere mate, van vijgen, sardientjes, zeewier, radijsjes, pompoenpitten...  - , iemand te behoeden voor die vervelende after dinner dip, het overtrof mijn stoutste verwachtingen.

Omdat ik het mijn ouders niet meer kon vragen en ik ook niet in de verste verte kon bevroeden op welk document, in mijn bezit maar gewis ergens in een of andere kast of schuif verloren gelegd, ik de hand moest leggen om die verdomde letter van mijn bloedgroep te achterhalen, stelde ik al mijn hoop op het world wide web. Zodoende kwam ik terecht op de veelbelovende site mijngezondheid.belgie.be, waar ik tussen een veelheid aan tabbladen, waaronder mijn rapporten en resultaten, mijn implantaten, mijn therapeutische relaties, mijn orgaandonatie - de hier opgesomde lijst is geenszins exhaustief! - eveneens mijn gezondheidssamenvatting vond.
Daar stond te lezen, letterlijk: Dit is de beknopte elektronische samenvatting van jouw actuele gezondheidstoestand, aangemaakt door de huisarts die jouw GMD (Globaal Medisch Dossier) beheert. Klonk veelbelovend. Was ik immers niet onlangs nog, uitgerekend voor een bloedafname, langsgegaan bij mijn huisarts?Ik heb een medisch dossier.! Ik kan dit hier en nu inkijken..,ging het door mij heen. Ik was zo blij als een kind aan wie een lolly is beloofd. 

          Vol vertrouwen in onze overheden en instellingen klikte ik op de link naar Mijn GMD. Wat daar te lezen stond? Er is nog geen gezondheidssamenvatting voor jouw (met w, jawel!) beschikbaar. Je huisarts kan je hierbij helpen. Op dat eigenste ogenblik gaf het klokje op mijn laptop 23u52 aan. Nee, de lieve man zou, mocht hij op dit nachtelijke uur worden opgebeld door een patiënt die doodleuk informeerde naar zijn bloedgroep, daar geenszins mee opgezet zijn.
Net toen ik er de brui wou aan geven, merkte ik rechtsboven op mijn scherm een zoekvenster op. Het was ijdele hoop: de zoekterm 'bloedgroep', zelfs wanneer vergezeld door 'mijn', genereerde niet één bruikbaar resultaat. Dan maar mijn toevlucht gezocht tot het contactformulier, iets waar ik van nature een hartgrondige hekel aan heb. Na het doorlopen van een waslijst met verplicht in te vullen persoonlijke gegevens kon ik eindelijk mijn vraag kwijt: 'Ik verneem graag mijn bloedgroep. Vriendelijke groet'.

Twee dagen later vond ik  in mijn postvak-IN een mail van de hand van genaamde Jira Helpdesk:

          Dat ik behoorde tot de groep der onfortuinlijken bij wie de technische instelling van een of ander systeem het liet afweten, dat de ontwikkelaars het mankement aan het uitdokteren waren, maar dat er vooralsnog geen tijdsindicatie kon gegeven worden voor iets, maar voor wat precies..?  Bij het aankijken tegen zoveel ellende gaf ik het op. Mijn vertrouwen in onze overheden en instellingen was tot onpeilbare diepten gezakt: omwille van de ondermaatse dienstverlening, om nog te zwijgen over de schabouwelijke communicatie, waarvan Jira Helpdesk en anderen zich bedienden.

Maar toch, het is niet al kommer en kwel...

    In tegenstelling tot wat doorgaans wordt beweerd, zou ik hier en nu een lans willen breken voor de performantie en snelheid waarmee sommige van onze overheidsinstellingen en -diensten al eens van zich laten horen. Ik mag dit voor u, waarde lezer, even illustreren aan de hand van volgend voorval... Onlangs nog, het was op een winderige zondag na de middag, toerden we door onze onovertroffen Vlaamse polders met zijn idyllische dorpen zoals Houthave, Uitkerke, Stalhille, Lissewege, Hoeke, Zwankendamme...
Enkele dagen later vond ik tot mijn verbazing in mijn postvak-IN een bericht met het vriendelijk verzoek mijn e-Box te willen consulteren. Voor een goed begrip, het betreft hier MyeBox, het portaal waarlangs de burger toegang wordt verschaft tot zijn persoonlijke elektronische brievenbus, in het leven geroepen door de F.O.D., verzamelnaam voor allerlei federale overheidsdiensten. 'Om de dienstverlening efficiënter te organiseren en te digitaliseren. Weg met de papierwinkel!' (sic).  Weer zo'n phishing bericht, dacht ik eerst nog. Maar het tegendeel was waar. In betreffende box vond ik Een kopie aan de overtreder van het oorspronkelijk Proces-verbaal. Het betrof een verkeersboete, begaan op het grondgebied van deelgemeente Zuienkerke, een van die idyllische dorpen dus in onze uitgestrekte polders: Heden (datum en uur) hebben wij, (naam van de inspecteur) en (naam van de assistent), vastgesteld dat het systeem Mobiele camera tot de volgende registratie is overgegaan... In een eerste opwelling zegt een normale mens dan: dit kan niet, ik, te snel gereden in de bebouwde kom? Dit moet een vergissing zijn! Maar niets was minder waar, want na lectuur van de rubriek 'technische vaststellingen' was alle twijfel weggenomen: kwestieuze Mobiele camera had niet alleen onze wagen met naam en toenaam (merk, kleur, nummerplaat) geregistreerd, maar was bovendien zelf onlangs nog geijkt, voorzien van een geldig  ijkcertificaat én was ginds in de bebouwde kom van Zuienkerke geïnstalleerd en gebruikt conform de vigerende wetgeving...

Inderdaad, hier was geen speld tussen te krijgen. Maar prompt, diezelfde dag nog, vond ik in mijn mailbox een tweede bericht, mij uitnodigend om even door te klikken naar... Mijn Burgerprofiel, notoire Vlaamse tegenhanger van hoger vermelde portaalsite van de F.O.D. 'Wat we zelf doen, doen we beter', wie herinnert zich niet de voluntaristische quote van wijlen Gaston Geens, eerste minister-president van Vlaanderen!). Toegegeven, het klinkt in elk geval frisser dan 'Weg met de papierwinkel'.

Maar de weelde kon niet op, want enkele dagen later vond ik tussen de aangekomen post een Pro Justitia, afkomstig van de politiezone Blankenberge-Zuienkerke, met, deze keer op papier,... nogmaals die bewuste kopie aan de overtreder van het oorspronkelijk Proces-verbaal...

     Maar toch...

   ... het is niet omdat, in hun stuwende geldingsdrang om de eerste en de beste te zijn, sommige van onze overheidsinstellingen en - diensten elkaar al eens voor de voeten lopen, dat we hen nu niet alle mogelijke lof zouden mogen toezwaaien. Het tegendeel is waar. Je moet het maar presteren: op dag één pleegt een nietsvermoedende burger een verkeersinbreuk... op dag twee wordt hij hierover al meteen ondubbelzinnig ingelicht... en indien hij opteert voor een onmiddellijke inning, uitgevoerd met gebruikmaking van die handige aangeboden QR-code, zal heel het gebeuren nauwelijks iets meer hebben voorgesteld dan een rimpeling op het water.

En hoe, in het licht van die haperende instelling op www.mijngezondheid.belgie.be, moet het nu verder met de zoektocht naar mijn bloedgroep? Ach, het gaat hier uiteraard om een onschuldige bug. Komt wel goed. Hiervoor hoef ik geenszins mijn huisarts lastig te vallen. Het is immers vakantie en er is nog de Tour. Hopelijk blijft die even spannend als in de eerste week en word ik niet onverhoeds overvallen, tijdens een van die vervelende overgangsritten, door een after dinner dip.