Nee, wij ontvangen niet graag post van de bank. Banken brengen je immers alleen maar onheilstijdingen, over de gedaalde opbrengst op universele en spaarrekeningen bijvoorbeeld, alsof die nóg lager kan zakken. Op de beurs spelen, dát is de remedie die ons uitentreuren wordt aangepraat tegen de spontane verdamping van onze zuurverdiende centen. Hoe schaamteloos. Of het niet opportuun zou zijn even een afspraak te maken met een ethische beleggingsadviseur. Boekt u nu maar gauw een afspraak, meneer, het kost geen moeite, het kan zomaar online, waarmee wordt bedoeld dat je vanuit je luie zetel niet alleen dag en uur kan prikken maar eveneens die ethische babbel voeren met jouw persoonlijke adviseur Kate, Sonja, Liesbeth... die je van haar noch pluimen kent. Waarlijk, we leven in een wereld in verandering.

Onlangs bereikte ons nog maar eens een schrijven van onze bank. Bij het openvouwen van de brief las ik in de aanhef: In een wereld in verandering wil ... (om privacyredenen achten we het geraadzaam de naam van de bank niet de vermelden) uw dagelijkse leven gemakkelijker maken. Daarom stellen we u, als eerste bank in België, de Bancontact-Visa Debit -debetkaart voor. Zo stond het er.
Een hele mondvol, de benaming van die nieuwe kaart. En dan de spelling van nochtans ongetwijfeld de meest essentiële term Debit, Debet... Alsof de bank er zelf nog niet helemaal uit was. Ik heb de passage over die verandering dan tweemaal opnieuw gelezen, aandachtiger nu, maar de spontaan ontsproten en uitdijende verwarring in mijn hoofd wou niet meer wijken. 

En er stond nog méér: Ze vervangt uw huidige debetkaart, de kaart waarbij uw betalingen meteen van uw zichtrekening worden gehaald of gedebiteerd. Ja, met dat 'meteen halen' waren we al sedert mensenheugenis vertrouwd. Zou daar nu abrupt een einde aan komen? 
Naast de tekst met de veelbelovende mededelingen prijkte de kwestieuze splinternieuwe kaart, die ik omzichtig van het papier lostrok. Maar de voortschrijdende verwardheid had zich al stevig in mijn hoofd geïnstalleerd. Immers, op de achterkant, op de plaats waar je ondersteld wordt een piepkleine handtekening te kunnen achterlaten, stond een getal bestaande uit drie in vreemd cursief geplaatste cijfertjes, mij welbekend van mijn Visakaart, met name de fameuze CVC (of is het CVV?) -code. Ik draaide de kaart om en om en weet je, waarde lezer, wat me maar bleef opvallen? Je kón er niet naast kijken, want het is het enige woord dat daar in koeien van letters te lezen staat, onderaan rechts, jawel... dat vierletterige Visa. Dus toch? Ik had het eerst nog niet opgemerkt, maar wat stond het nummer van onze zichtrekening daar dan te doen, zo vertrouwd en herkenbaar, want in geen vijftig jaar gewijzigd? Koppijn kwam opzetten.

          Wanneer, een zeldzame keer, het eigen probleemoplossend vermogen tekortschiet, kan het lezen van een review soelaas brengen, wordt links en rechts al eens geopperd. Derhalve trok ik aan de hand van de zoekterm 'debetkaart' op tocht op het wereld-wijde-web, eerst wat doelloos ronddolend, tot ik op een van die community sites terechtkwam. Volgende chat tussen twee personen, die ik weer eens om voor de hand liggende redenen niet bij naam zal noemen, wil ik je, waarde lezer, geenszins onthouden: Bedoelt u de Viesa-debetkaart gekoppeld aan AP? Indien zo, dan zal het ook wel niet met GoegelPay lukken. Wat wel kan bij Colruyt is Maestro en Debet Masterkaart gekoppeld aan GoegelPay, voor het mobiel en dus contactloos betalen middels de FNC-chip. Enfin, gezien we van ... (naam van de bank) op geen fatsoenlijke hulp meer kunnen rekenen kan men maar beter zelf de uitweg kiezen.
En tegen al die ellende schudde de ervaringsdeskundige van dienst zowaar ook nog een oplossing uit zijn mouw, over die uitweg, die je maar beter zelf kan kiezen: En dat is zich een virtuele debet-MasterCard aanschaffen bij bijvoorbeeld de N26-bank, mijn keuze. Is compleet gratis als men zich tot de virtuele kaart beperkt en die voedt middels een overschrijving op de bijgeleverde bankrekening. Fluitje van een cent, en al onze problemen in een klap opgelost. Tussen haakjes, MasterCard heeft zijn Maestro herbenoemd tot 'Debet-MasterCard', maar dat is vooralsnog op geen enkele terminal te zien. Maar het maakt ook niets uit.
Je kan wat je zonet hebt gelezen niet helemaal vatten? Je hoeft je hiervoor geenszins te schamen, waarde lezer, integendeel, ik zou je van mijn kant moeten bedanken, want meteen voel ik me niet meer zo hulpeloos en alleen tussen al die moeilijke woorden als daar zijn: Goegelpay, virtuele kaarten, de N26-bank...

Ik kon maar beter de lectuur van de brief hervatten: Activeer je kaart vandaag ... doe gewoon een eerste aankoop mét pincode in een winkel of ga naar een bankautomaat... En dus trok ik stante pede naar de bank, de bank van mijn nieuwe kaart, waar ik de baliemevrouw om uitleg zou vragen over het wezenlijke verschil tussen de echte en de nieuwe voorlopig vooral tot verdwazing en commotie aanzettende Visa.
Wat de baliemevrouw mij te vertellen had: 'Meneer, ik moet het toegeven, het is inderdaad een beetje verwarrend... Het zit zo: u moet weten dat er nog steeds personen zijn die niet aan Visa doen. Met de Bancontact-Visa Debit (sic.) zullen deze personen nu ook kunnen genieten van alle voordelen van wat u de echte Visa noemt.'
'Precies, mevrouw, het is op dát punt dat ik heb afgehaakt, bij dat van die voordelen.'
Ze zuchtte: 'Kijk, voor wie nog geen Visa had zal het voortaan lijken alsof hij er wel een heeft, alleen', hier temporiseerde ze even, 'zal elk betaald bedrag meteen van de rekening gaan.'
'Ja maar, wat moet ík daarmee, ik heb toch allang een Visakaart.'
'Wel, voor u is het nóg eenvoudiger.' Terwijl ze met een vingernagel op het woord tikte onderaan mijn nieuwste kaart, hoorde ik haar letterlijk zeggen wat volgt: 'Zet dat woord hier onderaan gewoon uit uw hoofd, doe alsof het er niet staat, want', het temporiseren weer, 'wat je ermee hebt betaald zal, ik had het reeds gezegd, er meteen af gaan.'
Ik wilde de mevrouw onderbreken, maar ze was nog niet klaar: 'Wilt u toch dat uw centen niet meteen van uw rekening gaan? Gebruik dan uw oude Visa. Simpel als bonjour.'
Je gelooft het niet...
Ik voelde me op slag een kwarteeuw ouder geworden. Maar versta me niet verkeerd, waarde lezer, dat onprettige gevoel was niet zozeer het gevolg van haar uitleg, dan wel van de manier waarop de mevrouw me heel de tijd had staan aankijken, als had ze te doen met een seniel mannetje dat de simpelste nieuwigheid niet meer helemaal kan vatten.

          Je zou nu kunnen beweren dat het toeval niet bestaat of dat ik hier zomaar wat uit mijn nek zit te kletsen, maar het tegendeel is waar. Het overkwam ons, mijn vrouw en mezelf, op een morgen tijdens het ontbijt. De Inspecteur stond op, dat programma op radio 2, iets wat ons slechts zelden overkomt. Daar zou een van de hoofden van onze bank een verhelderende toelichting verstrekken over die calamiteiten met die nieuwe kaart en dit ten behoeve van de leergierige burger, voor wie het programma trouwens in eerste instantie is bedoeld, maar ook menige online verkoper zou er zijn voordeel mee kunnen doen, naast al die bezitters te lande van een betaalterminal. Want wat bleek? Zo dadelijk zou zowaar het langverwachte antwoord ten gehore worden gegeven op de vraag van 1 miljoen: hoe zat het nu precies met die verdomde nieuwe Visa? Dat je er op veel meer plaatsen mee zou kunnen betalen, niet alleen op internationale websites maar eveneens in zowat elke winkel in het buitenland, tot in de verste uithoeken aldaar  ... dat het online betalen nu extra beveiligd was dankzij de CVV-code ... Dit en nog meer overbodig fraais zat de brave man genoeglijk uit de doeken te doen. Juist, daar waren we zelf al uitgekomen, opperde De Inspecteur gevat. Of het hoofd van de bank nu tot de kern van de zaak wou komen...  En daar kwam eindelijk de ultieme verlossing, de uitleg die, alhoewel al die tijd in elke communicatie pertinent afwezig gebleven, zo simpel is als bonjour: visa wordt inderdaad gezien als een soortnaam voor kredietkaarten. Maar dit is een diepgewortelde en helaas verkeerde perceptie, het is alleen maar een merk naast andere, (zoals Maestro bijvoorbeeld; nvdr), voor allerhande betaaloplossingen. Naast kredietkaarten heeft het ook debetkaarten, zoals (jawel!)Visa Debit. Met andere woorden: bij het gebruik van dat nieuwste groene kaartje zou er geen botsing met onherstelbare schade tussen de werelden van Credit en Debet plaatsvinden, niet voor de brave burger maar evenmin voor zijn financiële instelling, integendeel, men had de voordelen van beide handig in één product weten te verenigen.
Of hij kon bevestigen dat de nieuwe kaarten in menige winkel voor betaalproblemen zorgden, wou De Inspecteur nog weten. Klopt, gaf de man ootmoedig toe, dit komt omdat er nog een aantal automaten met verouderde software werken ... omdat  sommige handelaren nog steeds denken dat het een kredietkaart is (misschien omwille van dat levensgroot afgedrukt vierletterwoord? nvdr;) en ze de nieuwigheid vooralsnog niet aanvaarden, omdat... Die mensen moesten maar eens aan de mouw gaan trekken van de leverancier van hun betaalsystemen, voegde hij er achteloos aan toe.

          De gesprekken op die community sites en klachtenfora kwamen me terug voor de geest.  Ach, misverstanden waren het geweest, alleen maar misverstanden, ze hadden beter eerst naar De Inspecteur geluisterd. Het lag ook niet aan de bank, maar aan de leveranciers van al die betaalterminals met hun verouderde software, aan verstrooide brieflezers en financieel ongeletterden..
Maar wat dan gezegd over de warrige communicatie aangaande de diepere betekenis van het kwestieuze vierletterwoord? Of de auteurs van die brieven het niet hadden geweten van die merknaam, of die baliemevrouw, vraag ik me af. Natuurlijk wisten ze het, alleen, men had het niet nodig gevonden het bredere plaatje te schetsen en niemand van de hogere hoofden had hen geïnstrueerd in welke precieze bewoordingen ze hun boodschap hadden moeten formuleren. Het is nochtans simpel als bonjour: Visa is slechts een merknaam. Of er dan niets bruikbaar in die brief had gestaan? Ja, toch wel: activeer uw kaart door met uw bestaande pincode een verrichting in een winkel of aan een geldautomaat te doen.

          Je gelooft het niet...

09/02/2022

- einde -